- φυσιολόγος
- Βυζαντινό ποίημα, που γράφτηκε τον 13o αι. μ.Χ. Αποτελείται από 1131 ανομοιοκατάληκτους δεκαπεντασύλλαβους στίχους, ανάμεσα στους οποίους παρεμβάλλονται δυο πεζά κομμάτια. Το έργο αυτό είναι ένα από τα κυριότερα της δημοτικής βυζαντινής παραγωγής. Στην πραγματικότητα αποτελεί είδος φυσικής ιστορίας, γραμμένης με φανταστικό και συμβολικό τρόπο και με χριστιανικό πνεύμα, όπου τα φυσικά αντικείμενα και τα ζώα συμβολίζουν πρόσωπα της Αγίας Γραφής, όπως τον Χριστό, τον πιστό, τον διάβολο κλπ. Ο Φ. αποτελεί παραλλαγή αρχαιότερου έργου, που αποδίδεται στον Επιφάνιο. Το μέτρο του ποιήματος είναι ανώμαλο και η γλώσσα άκαμπτη, με λανθασμένες συχνά εκφράσεις από αρχαΐζοντα και δημοτικά στοιχεία.
* * *ο, ΝΜΑ, και φυσιολόγος, η, Ννεοελλ.1. επιστήμονας ειδικευμένος στη φυσιολογία2. σπαν. φυσικοθεραπευτήςμσν.ως κύριο όν. Φυσιολόγοςένα από τα αξιολογότερα ποιήματα τής δημώδους βυζαντινής γραμματείας, τού 13ου αιώνα, στο οποίο χρησιμοποιούνται συμβολικές παραστάσεις ζώων για να αποδοθούν έννοιες τής Αγίας Γραφής και τής λαϊκής πίστηςαρχ.1. (ως ουσ. και ως επίθ.) (ιδίως για τους Ίωνες φιλοσόφους και τους φιλοσόφους τής Μεγάλης Ελλάδας) αυτός που διερευνά τα φυσικά αίτια και φαινόμενα, ο φυσικός φιλόσοφος2. ως κύριο όν. τίτλος έργου τού Σωπάτρου3. φρ. «Ἀρχαῖοι φυσιολόγοι» — τίτλος έργου τού Χρυσίππου (Διογ. Λαέρ.).[ΕΤΥΜΟΛ. < φυσιο- (για τη μορφή βλ. λ. φύση) + -λόγος*].
Dictionary of Greek. 2013.